Spławiłem Bordeaux, tak samo jak Kayserispor i Charleroi, które koniecznie chciały jeszcze przed końcem wakacji wypożyczyć na rok moich młodych defensorów. Ongenda i Wallin byli mi jednak potrzebni. Zamierzałem ich w nadchodzących miesiącach powoli wprowadzać do pierwszego składu.
Brucevsky stresował się, jakby za moment miał bronić magisterkę. Mógł, bo za kilka sekund rozpoczynał pierwszy mecz turnieju kwalifikacyjnego, od którego wyniku mogła zależeć jego przyszłość. Największym ciężarem były oczekiwania kompanów. Wiedział, że na tle Solariego, Wornsa czy Jamesa prezentuje marne umiejętności. Za wszelką cenę nie chciał spowalniać tego pędzącego ku Brazylii powozu.
Stade Chariety wypełniony po brzegi. Na trybunach dwadzieścia tysięcy fanów, którzy przyszli podziwiać zwycięzców Trophee de Champions w pierwszej batalii o ligowe punkty sezonu 2022/2023. Naprzeciw Paris FC nieobliczalny Olympique Lyon, który liczy na dużo lepszy sezon niż poprzednio.
Solari nie należał do wyrozumiałych nauczycieli, którzy krok po kroku objaśniają wszystkie równowania przed klasówką. W ramach kilku wieczornych treningów dał swoim nowym kompanom z ekipy wycisk, po trosze rewanżując się za poniesioną przed kilkoma dniami porażkę. Miało to jednak swoje pozytywne efekty.
Może nie wskoczyliśmy w siedmiomilowe buty i nie zrobiliśmy szybko dużego przeskoku, ale progres Paris FC jest dostrzegalny. Kiedyś mogliśmy myśleć o sprawieniu sensacji w starciu z Paris Saint-Germain. Dzisiaj nie jesteśmy faworytami, ale swoje szanse na zwycięstwo mamy. Tak sugerowali też bukmacherzy przed spotkaniem w Trophee de Champions.
Willy był wyjątkowo pomocny we wprowadzaniu nowych zawodników do świata ulicznego futbolu. Nie tylko obiecał zorganizować dla laików spotkanie z Solarim, ale przekazał też turystyczny przewodnik po Marsylii, na którym wcześniej czerwonym markerem oznaczył najpopularniejsze miejsca spotkań zawodowców.
Ostatni tydzień okresu przygotowawczego był dla mnie kluczowy. Wyczekiwałem go z niecierpliwością, bo właśnie wtedy spodziewałem się uzyskać odpowiedzi na nurtujące mnie pytania.
Przyjaciele od kilku minut siedzieli w zamyśleniu w swoim pokoju w akademiku. Patrzyli przed siebie, tonąc w myślach, podczas gdy leciwy wiatrak prowadził z góry przegraną walkę o zmniejszenie temperatury wewnątrz. Dwie muchy toczyły zażarty powietrzny pojedynek nad resztkami drugiego śniadania.
Paris FC ponosi szóstą porażkę w sezonie i zajmuje miejsce niebezpiecznie blisko strefy spadkowej. Ambitne plany można już wyrzucić do kosza, to otwarty kryzys PFC. Na Brucevsky’ego spadają gromy, a podstawowy zarzut to fatalna polityka transferowa. Odejście Khaloui i Dembele przed sezonem na pewno nie pomogło drużynie, a trener tych dziur nie załatał, co skutkuje obecną słabą formą.
Słońce z wolna pojawiało się na horyzoncie, budząc całą Marsylię ze snu. Wielu mieszkańców wstawało z łóżek w dużo lepszych nastrojach niż jeszcze dzień wcześniej, wszak upragniony weekend był już bliżej, niemal na wyciągnięcie ręki. Dla trzech młodych mężczyzn dzień zaczął się już kilkanaście minut temu. Studenci Wydziału Języków Słowiańskich na miejscowym Université d’Aix-Marseille I tradycyjnie rozpoczynali dobę od wspólnego joggingu. Trzeba przyznać, że...
Pomimo braku rezerwowych skrzydłowych, którzy mogliby odciążyć Dembele i Camarę, Paris FC wypadło solidnie także w sparingu z drugoligowym Caen, swoim klubem filialnym. Wynik 3:1 był zaskakująco dobrym rezultatem na tym etapie przygotowań. Ryzykowne ustawienie z tylko jednym nominalnym środkowym pomocnikiem znowu zdało egzamin, a moja bardzo ofensywna taktyka przyniosła kolejny triumf.
Znowu to samo. Po drugiej kolejce fazy grupowej reprezentacja Polski traci szanse na awans. Scenariusz „mecz otwarcia, mecz o wszystko, mecz o honor” zrealizowany. Napompowany tradycyjnie do granic możliwości balonik pękł w dobrze znanym stylu. Setki tysięcy, żeby nie powiedzieć, miliony kibiców ściągają maski i plują jadem na niedawnych bohaterów. Jest żal, ból i rozczarowanie. Ale czy powinniśmy być tak naprawdę zaskoczeni słabą postawą...
Trzy lata temu uruchomiłem blog Gralingrad.pl, tworząc swoje miejsce w sieci. Stronę o grach, piłce nożnej, filmach i anime, na której wszystkie te tematy poruszam w nieco nietypowy sposób, bo w formie opowiadań. Zapraszam na podsumowanie minionych dwunastu miesięcy i moje przemyślenia na temat blogowania.
